مقایسه انواع شیشه های هوشمند

شیشه های هوشمند  به گروهی از شیشه ها اطلاق میشود که خواص نوری آن در اثر پارامترهای مختلف مثل جریان برق، گرما و یا نور تغییر میکند. این شیشه ها به د دسته کلی قابل کنترل (Active) و تاثیرپذیر (Passive) تقسیم می شوند.

در دسته اول تغییر حالت در اثر برقراری یک جریان خارجی ایجاد میشود. در نتیجه کاربر قادر است با قطع و وصل جریان الکتریکی، شفافیت شیشه را کنترل کند. سه دسته اصلی در شیشه های هوشمند فعال قرار میگرند: PDLC, SPDو .EC جدول 1، پارامترهای کلیدی این سه نوع شیشه را با یکدیگر مقایسه میکند. همانطور که مشخص است، در شیشه های هوشمند PDLC امکان کنترل میزان شفافیت در کسری از ثانیه (40 میلی ثانیه) وجود دارد، همچنین امکان ایجاد حریم خصوصی کامل در این مدل امکان پذیر بوده که باعث افزایش روزافزون استفاده از این مدل شده است. در شیشه های SPD  تغییر حالت زمان بر (1 تا 3 ثانیه) است و امکان ایجاد حریم خصوصی کامل وجود ندارد، و همچنین با توجه به رنگ آبی این شیشه ها، کاربرد آن صرفا برای نمای ساختمان است.

در شیشه های الکتروکرومیک (EC)، شیشه در اثر جریان برق DC تغییر حالت میدهد که این مدل هم با توجه به زمان طولانی مورد نیاز برای تغییر حالت، برای نمای ساختمان برای کنترل گرمای ورودی مورد استفاده قرار میگیرد و امکان ایجاد حریم خصوصی را در تاریک ترین حالت خود نیز مهیا نمی کند.

جدول ا- مقایسه مشخصه های فنی شیشه های هوشمند اکتیو

در شیشه های هوشمند تاثیر پذیر (Passive) تغییر حالت در اثر جریان الکتریکی صورت نمی پذیرد. دو دسته اصلی این محصول، شیشه های فتوکرومیک و ترموکرومیک هستند. همانطور که از اسم آنها نیز مشخص است، شیشه های فتوکرومیک در اثر تغییر شدت نور، تغییر رنگ می دهند در حالیکه شیشه های ترموکرومیک در اثر میزان حرارت ناشی از تابش نور، تغییر رنگ میدهند. هر چقدر شدت نور بیشتر باشد، شیشه تیره تر خواهد شد.

همانطور که اشاره شد، فناوری PDLC یک فناوری شیشه هوشمند فعال است، به این معنا که برای روشن و خاموش شدن نیازمند برق به عنوان یک عامل خارجی است. هنگامی که یک ولتاژ پایین (55 VAC) بکارگرفته شود (وضعیت روشن)، مولکول ها به روشی تشکیل ‌یافته در‌کنار‌ هم قرار می گیرند، که به نور اجازه می دهد به طور مستقیم عبور و شیشه را شفاف سازد. هنگامیکه جریان برق قطع شود، مولکول های کریستال مایع دوباره بصورت تصادفی پراکنده می شوند، عبور نور را می‌شکنند و
شیشه را مات می سازند.

استفاده از فیلم های هوشمند PDLC، در پارتیشن های فریم لس با قابلیت تغییر حالت در کسری از ثانیه از حالت مات به شفاف و بالعکس، به راحتی می تواند ویژگی های یک فضا را از باز و مشترک، به خصوصی و صمیمی، و یا ما بین این دو حالت با استفاده از دیمر، تبدیل کند.

اگرچه شیشه های هوشمند PDLC نحوه عبور نور از شیشه را کنترل می کند، برعکس شیشه های SPD، انتقال نور قابل روئیت را تحت تاثیر قرار نمی دهد، ازاین در حالت مات، بدون تاریک کردن فضا، پشت شیشه به راحتی قابل روئیت نخواهد بود.

در نتیجه، شیشه PDLC دارای یک مزیت رقابتی عالی است: ایجاد حریم خصوصی همزمان با عبور نور طبیعی!